Sen ki, topraðýmsýn, havamsýn ve daim suyum. Sen ki, Güneþimsin, Ay’ýmsýn, Yýldýzýmsýn parlayan. Sensin bana bu tende bu caný sunan, Sen ki cansýn, canansýn yaþanýlan. Bir dikensiz gül olurum sensiz, Bir eksik yaným olur yaþam. Sen ki gözümün nuru, baharýmsýn Ýçim de nefessin yaþatýlan. Sen gelsen de bir ecel olsan bedenime Sözüm yok seninle son olan kaderime, Sen ki bir ateþsin bu yüreðime, Þükür ederim ben seninle eridiðime. Sensiz Lal olsun benim dilim, Göremeyeceksem seni aksýn bu gözlerim, Sen ki benim seninle bende yazýlmýþ kaderim Senin için ben, bende, beni silerim. Senin içinse gidiþ ecelime, Bir an bile düþünmem! Koþa koþa ecelime giderim.
Sosyal Medyada Paylaşın:
Gürsel Pal Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.