BU ŞEHİRDE

Bir veda havasý var kalbimin sokaklarýn da.
ilk defa sensizliðin ateþinde üþüyorum
Hayalini yorgan yaptýðým bu sokakta.
Hazýrlan sevgili vakit veda vaktidir
Donup kalan ayaklarým deðil kalbim sanki
Adým adým seni içim de öldürürken,
Beni yalnýzlýða beni sensizliðe sattýðýn bu sokakta..

Daha gitmeden sensizliðin hükmü verildi,
Kalemin kýrýldý,
Sen olan kalbimi söküp sana hatýra býrakýyorum bu þehire..
Ruhum esaret zýndanlarýn da baþ kaldýrýrken..
Nefessizliðime nefes olamazsýn sen
Firakýnla kýyamet koptu kördüðüm kalbim de
Senden hatýra yazdýðým þiirler
Kefenim olur sana bu son gecemde...

Vedalarý kuþanan kalbim kördüðüm þimdi.
Fatihini bekler gibi dar aðacýnda kuþatmada bedenim
Ey Can vasiyetim olsun, mýh gibi aklýndan çýkarma,
Son bir nefes diye, içime çektiðim sen
Saklýmdasýn deniz gözlerinle..
Þimdi, sensizliðe haps olmuþ bu þehir de
Son vedamsýn, son duamsýn son nefesim de..


Raif Þefkatoðlu
Sosyal Medyada Paylaşın: