Melâl Günleri

Salýyor üstümüze kentler kör ýþýklarýný.
Çalmýyor plaklar ince sevda þarkýlarýný
Berber kuaföre býraktý tüm edevâtýný.
Nostalji oldu artýk eski günleri anmak.

Buluþma mekânlarý deðiþti sevenlerin.
Ayarý bozuldu saat kulesinde saatlerin.
Rengi sunileþti güllerin, karanfillerin.
Moda oldu þimdi maziye dudak bükmek.

Burnu yere düþse eðilip almaz insanlar.
Sohbeti dedikoduya çevirdi çan çanlar.
Açýlmaz sayfalarda kaldý kelamý kibarlar.
Uyanýklýk sayýlýyor,saygýsýz, bencil olmak.

Taþ taþýmaktan zor günümüzde nezaket.
Ýnsanlýðýn hâli pür melâli gizli sefalet.
Cemiyet hasta deðil sekerat-ül-mevt.
Ýyiliðin sarayýnda sultan oldu kemlik.
Ankara,29.11.2007 Ýbrahim Kilik


Sosyal Medyada Paylaşın: