GEMİ
Akýl almaz bazý insanlar,
çözülemez bir türlü
Ne tasasýný anlarsýn ne de coþkusunu
Eðer anlatmak, paylaþmak,
göstermek istemezse
Ya da bazýsýnýn hep dilindeyse
Anlattýklarýna inanmak istersin,
þüpheye düþersin,
doðrumudur söyledikleri diye
Bu kadar anlaþýlmazlýkla bile
mutluluk açýklanabiliyorsa eðer
Yüzüstü býrakýlsan da
verebiliyorsan deðer
Biçmeyi býraktýysan,
düþünmezsen kimseye eder
Bu gemi liman aramaz,
o vakit sonsuza kadar gider
Güvenmek kalýr
giderken açýk denizin mazisinde
Sadece gölgendir býrakmayacak seni,
nereye gitsen peþinde
Bazen de birileri, bir çýkar bir kaybolur
diyemezsin dosttur yanýmda diye
Yalnýzlýktýr daimi liman,
geminin tek yanaþabildiði sahilde
Kendin mi sanýrsýn
o geminin kaptanýný
Bir lodosta alabora,
anlamazsýn bile kaybedersin dümeni
Hafife almaktýr en büyük zaaf,
hazýrlamamak zorluklara kendini
Mecburi demir atmalar,
sadece saðlar hayatý ertelemeni
Bazen de gemi ilerledikçe
ufuktan görünmez uzaklara
Rota þaþtýysa,
sürüklenirse bilinmez diyarlara
Güvenilmezleri bile ararsýn,
her zaman muhtaçsýn insanlara
Geri dönmek zor,
daha da zor kavuþmak tanýdýk baharlara
Kimi yük taþýr tonlarca
çoðu zaman bilmese de nereye götüreceðini
Kimi de insan yüzlerce,
sadece göstermek için denizi
Kimi sadece açýlmak ister
kanýtlamak için özgür iradesini
Kimi de bir ömür tek bir liman arar
görmek için sevdiðini
Sabýrdýr kýlavuz bu yolcukta,
sevmektir tek harita,
açýlabilmek ve görebilmek için mavileri
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.