Bir Nesil Vardır...

Bir Nesil Vardýr...

Sofrasýndan eksik, olmaz çorbaya
Verilen her þeyi,atar torbaya
Kendisinden kat kat, büyük urbaya
BOL diye sevinen bir nesil vardýr...

Týrmanýr varlýða, örülen sete
Zengine yetmez ki, garibe yete
Kurbandan kurbana, gördüðü ete
KOL diye sevinen bir nesil vardýr...

Yakalar kaçsanda, burdan uzaða
Durmadan zam gelir, eþya,azýða
Pazarda, markette, yenen kazýða
DAL diye sevinen bir nesil vardýr...

Birazcýk cilveye,kanýyor naza
Baharda niþanlý, düðünü yaza
Sevip, isteyerek, aldýðý kýza
DUL diye sevinen bir nesil vardýr...

Söylediðim söze, sanmam alýna
Deðer vermezimiþ, dünya malýna
Ezelden ebede, garip halýna
FAL diye sevinen bir nesil vardýr...

Tribleks evleri bilmez ki geze
Bu nasýl adalet,nereden seze
Küçücük odaya, serdiði beze
ÇUL diye sevinen bir nesil vardýr...

Bilmem ki buradan, gidiyor nere?
Bir yaný uçurum, bir yaný dere
Geçtiði çamurlu, patika yere
YOL diye sevinen bir nesil vardýr...

Adalet yakýþýr,elbet Ömer’e
Birkaç delik daha, açmýþ kemere
Babadan kendine, kalan semere
MAL diye sevinen bir nesil vardýr...

Yüzüne kapanmýþ, varsa kapýya
Mezarlar ölünün, bakma tapuya
Mehmet’in Kendini, saran yapýya
SAL diye sevinen bir nesil vardýr...

Ulvi mehmet
Sosyal Medyada Paylaşın: