hissetmek ve yaşamak/senin parmak uçlarınla dokunmaktı hayata..

Dünü düþünüyorum ve devamýnda ertesi günü ki
uzak iklimlerin saðanaðýndaydým..
her yaðmur damlasýyla..
anlar içinde azalýyordu
saçlarýna düþen suyun sayýsý..
kendimi gömerken/kendime gömülürken ben..
dünya yüreðime katlanamýyordu..
sýðýnaklar hazýrlýyordum dünün bir öncesi..
dilimdeki kelimeleri ýslatýyordu dilim..
ýslanýrken..uslanýyordum..
uyku ruhuma dar geliyor..
sen kokan yataklara sarýlýyordum ki
dudaklarýmdan düþen þarký..
sýzýp diþlerimin arasýndan
parmak uçlarýna kadar yol alýyordu..
hiçbir ses uðramadý kulak memenden içeri
dilsiz martýlara simit attým..
kalabalýklar içinde yalnýz kalma korkusu
yanaþtý usulca sol yanýma..
burnun kaþýndý sonra..
gözüm seðirdi..
içim titredi ki
içini yerim dediðim düþtü aklýma..
dudaklarým ýslandý..
ikiye böldüm zamaný..
ama çarpmadým üçle..
bir zeytini emdim..
yemeden önce..
diþledim..
acýmadý diþim lakin doydum
akan nehirlerin/ýrmaklarýn kadar suyuna ki
sonra dolandým sarmaþýk gibi köklerine
ve
durdum sýrýlsýklam kökünün içinde..
gölgen düþtü sonra..
ne çok soru sordum..
alýp veremediðim sorulardý/anladým..
avuçladým yüzümü..
baþýmý almadým ellerimin arasýna
sakallarýmda saklandým birkaç gece..
kapatmadým kapýyý
“asla”
hazýrdý..
ana
her ana..
evim..
sana hazýrdý ki
aç býrakmadým saksýda çiçeðini..
hiç tanýmadýðým kuþlarý besledim pencere eþiðimde..
parmak uçlarým kadar
ellerim kadar
ellerimden geldiði kadar ki
dünün bir öncesi
yaþayamadýðým sabahlarý emanet ettim avuçlarýna..
derin nefes aldým..
ciðerlerime dokundu havan
gýdýklandým..
iþaret parmaðýmýn týrnaðýný yedim..
gülmedim
tebessüm ettim..
bir sigara daha yaktým
ölümü içimde hapis etmek için..
ýslýk çaldým sonra
hiçbir þey olmamýþ gibi/içini alarak içime yürüdüm..
yürüdüm..
yürüdüm..
senliðe vardým
esenliðe
sessizliðinde ki
“hissetmek ve yaþamak,
senin parmak uçlarýnla dokunmaktý hayata” ..





(...)
Sosyal Medyada Paylaşın: