Melekler Orada Yaşamadı

Kýsacýk ömür kýrýntýlarý sýðdýrdým elimdeki bavula
Birikmiþlerimle çevrili bir iç denizim var orada
Kafamý kaldýrmadan,
Gözümü kýrpmadan,
Sanki nefes almadan,
Çok deðil...Bir kaç kere kanar bu yara.

Bir açýlmazý kurcalar gibi derinden,
Bir þiir tutuyorum þimdi içimden,
Güneþ gözyaþlarýmý toplayýp koyuyor cebime,
Ve ben artýk aðlamýyorum,
Sular çok içeride.

Daha karanlýkta uyanýp,
Daha mum ýþýðýnda bakýyorum sokaða,
Temiz bir azýnlýkta,yasaldý benim varlýðým da.

Bütün ayrýlýklarýn iki kahramaný var aslýnda,
Ve bir kavþaðý olmalýydý,
Hiç bir yere dönüþü olmayanýn da.

Okuduðum kitaplar gibi geçti yýllar,
Eskidim,yüzüm yýrtýldý.
Annemin canýmdan izlediðim yaðmur,
Tüm çatýlarý ýslatan gençlik,
Her gün bir çýkmaza baðlandý.

Ve þimdilerde:
Riyasýz,çýkarsýz,masum þehrimi,
Sefil insanlar sardý.
Ve biliyorum,
Melekler orada yaþamadý.

Selcan Gündüz
Sosyal Medyada Paylaşın: