bir haber etsen desen ki, sana gelen yoldayým on dakika.. hadi bilemedin onbeþ dakika sonra oradayým
olabilir mi.. mümkün mü.. böyle bir hayalim var hiç bitmeyen elim yüreðimin üzerinde kulaðým hep telefonda gözlerim kapýda biteviye
bastýramýyorum, seni görme ve dokunma talebime dair duygularýmý ellerini tutmak sinene yaslanmak baþýn omuzlarýmda ben yanaðýný okþarken sana aþk þarkýlarý mýrýldanmak sonra dokunmak gözlerine.. gözlerimle yüreðinden ruhuna giden yoldaki o muhteþem yolculuðu haketmek ardýndan sarýlmak bedenine bir can, bir kalp olmak ve öylece kalakalmak kaygýsýz
görüyorsun ya yokluðunda… hüzün deryalarýndayým çoktandýr biçareyim sen olmazsan yanýmda yoksul ve yoksun hissediyorum kendimi sensiz geçen günlerimin tümünde seni ne çok özlüyorum ne çok hasretim sana rüyalarýmýn kadýný sabaha çýkma sebebim aldýðým ilk nefes kavrulan yüreðime son damla gözlerimin feri dizlerimdeki takatsin sevdiðim hadi artýk yeter bu ayrýlýk bir sürpriz yap bana
Sosyal Medyada Paylaşın:
AYDINK Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.