Saatin her sabah yabancýladýðým
Sesi çalýyor odamýn her köþesinde,
Akþamdan kalma direniþim boy gösteriyor
Yine her sabah mutlak yokluyorum
Yataðýn bir bölümünü,
Yoksun yine..
Bir bardak kahve diyorum
Getirir beni kendime, dolduruyorum
Hep yaptýðýn gibi
Bir yudumla açýlýþý yapmaný bekliyorum
Ýçemeden soðuyor..
Dolabýmý açtýðýmda her biri
‘’ben deðilim’’ dercesine bakýyor sanki
Eþleþtirmeye çalýþýyorum
Arkadan sesin yükselsin yine
‘’þu ikisi’’ deyip göster bana
Demiyorsun ya, ne giysem yakýþmýyor..
Biliyor musun? Alttaki eczacý teyze de
Gittiðini söylediðimden beri artýk selam vermiyor.
Gelemiyorum kendime ve
Gidiþinin bedeli çok aðýr geliyor..
Yolda ilerken defalarca bana geliþini görüyorum
Yaklaþtýkça nasýl sana benzemediðini anlýyorum
Bir kendimi, halimi anlayamýyorum ya
Birde beni þu hale koyan seni..
Uzun geliyor kýþ günleri, çok sýkýlýyorum
Ýþ arkadaþlarým yemeðe beni de davet ediyorlar
Kafa daðýtmak deðil mi mesele, gidiyorum
Bir benim yanýmda duran sandalye boþ
Sol tarafýma dönemiyorum..
Evde her þey býraktýðým gibi, samimiyetsiz
Senin elin deðmemiþ yine, anlýyorum
Mutfaktaki yemek küf tutmuþ günlerdir
Umrumda mý? Soðuk yataðýma tekrar uzanýyorum
Ve
Saatin her sabah yabancýladýðým
Sesi çalýyor yine..odamýn her köþesinde..