Göremeyince göz sevdiði yâri
Yel susar, dal susar, gülde har olur
Gül yüzlü cânânýn ayrýdýr yeri
Daðlar sisli boran, kar efkâr olur
Kalabalýklarda yalnýz kalýrsýn
Eller güler oynar, sen göz olursun
Kâlbin darmadaðýn, tuz buz olursun
Daðlar bir uçurum, derin yar olur
Ýki adým gitsen, birden dört olur
Bir yudum su içsen, içe dert olur
Batar çivi gibi, acý sert olur
Hasretin sancýsý kor efkâr olur
Can ile cânân her engelden aþar
Dere tepe demez, enginden uçar
Ne zaman gönül yâr derdine düçâr
Gül açan gönülde diken har olur
Seni çok özledim, gel yine bana
Sýzladý bak içim, gül yine bana
Caným kurban olsun, cânâným sana
Seni candan seven, bil ki yâr olur
Gülünce yüzünde güller açýyor
Gül yüzün muhabbet, neþe saçýyor
Sen olmayýnca, bil, neþem kaçýyor
Geldiðinde mevsim ilkbahar olur
Sensizlik fýrtýna, bir filizkýran
Yürek bir yanardað, kül ile duman
Gönül bir kýrýk saz, çekilmez z/aman
G/ayrý gönül derde giriftar olur
Av’cumun içinde elinin ucu
Deðmedi dilime dilinin ucu
Sensizlikle baþlar gönül orucu
Yâr gelince ancak, dil iftar olur...
Þaban AKTAÞ
14.01.2013