GÜLSÜN ÇOCUKLAR

GÜLSÜN ÇOCUKLAR

Doðduðu gün aðlayarak,
Hayata ’’Merhaba’’ der çocuklar,
Annesinin kollarýnda uyurken,
Ne kadar güzel,
Ne kadar da masumdurlar.
Kýrmýzý gül,allý morlu menekþeler gibi
Güzel kokar çocuklar.

Uykusuz gecelerde hýçkýrýklarla seslendiðinde,
Yardýmýna annesi koþar.
Doya doya sütünü içtiði,
Küçücük bedenini sevgiyle sarýp sarmalayan
Annesidir meleði.
Meleklerin en güzeli,annelerdir çocuklar.

Öyle çabuk,öylesine hýzlý geçer ki zaman,
Bir gün adým adým yürür çocuklar.
Yarýnlarýmýz,geleceðimizdir çocuklar,
Yeþil çayýrlarda,demet demet açmýþ papatyalarýmýz
Tarlalarda saman sarýsý baþaðýmýzdýr çocuklar.

Aðaçlarda tünemiþ beyaz güvercin,
Yuvasýnda karný aç annesini bekleyen
Serçelerimizdir çocuklar.

Gökkuþaðýnýn renkleriyle boyanmýþtýr yürekleri
Elalý,mavili,yeþilli,
Yýldýz gibi parlar gözleri,
Umudumuzdur,umut çiçeklerimizdir çocuklar.

Onlar hüzünlenir,onlar aðlarsa,
Gökyüzü aðlar,saðanak saðanak,
Kar yaðar bembeyaz,tane tane,
Dünyanýn en saf,en arý sevgisiyle,
Doludur yürekleri.
Ne görürse,ne duyarsa onu alýr,
Onu yapar çocuklar,
Ne öðretirsen,onu öðrenir,
Hayatýn uzun yolunda,onunla güçlenir çocuklar.

Suç iþlemez,suçlu deðildir hiçbir çocuk,
Gerçeði anlatabilir,doðruyu gösterebilirsek eðer,
Engelleri bir bir aþarlar,
Sevgiyle büyütürsek kardelen gibi,
Karýn altýndan güneþe gülümser çocuklar.

Sevmeyi öðrenirse bir ömür boyu,
Ailesini,ülkesini sever çocuklar,
Hiçbir çocuk asla deðildir suçlu,
Deðildir günahkar.

Beton gibi ne düþerse izi kalýr üstünde,
Ne öðretirsen,desen desen çizilir,
Nakýþ nakýþ iþlenir yüreðine,
Mutlu yuvalarda mutlu olur çocuklar.

Korkuyla,azarla öðrenilmez hayat,
Gözyaþýyla büyüyen çocuktan
Mutlu çocuk olamaz.

Avuç avuç sevgimizden vererek
Büyütmeliyiz çocuklarý,
Gün gelir yüzümüzü aðartýr çocuklar.

Yaþamý,geleceði,hayatýn içindeki gerçeði
Öðretmeliyiz onlara
Sevgilerle süslenmiþ evlerde yaþarlarsa,
Sevmeyi,sevilmeyi öðrenir çocuklar
Sevgiyle büyütelim,
Asla nefreti öðretmeyelim
Korkutmayalým çocuklarý baðýrýp kýzarak,
Bir gülümseyiþ,bir aferinle gönül alalým,
Üzülmesin,aðlamasýn çocuklar.

Doðruyla yanlýþý usanmadan anlatalým onlara,
Gündoðumunda,dolu dolu yola çýksýn çocuklar,
Asla solmasýn,kurumasýn tomurcuklar,
Kararmasýn umutlar,kararmasýn yarýnlar,
Sevgiyle,mutlulukla yaþasýn,
Gülsün çocuklar.....╰ღ╮✿╭ღ╯

2009...OSMAN ÖZTÜRK
TAFLAN MEVSÝMÝ ÞÝÝR KÝTABINDAN
Sosyal Medyada Paylaşın: