SEN GELMEZSİN YAR.!
Soðuk bir Ýstanbul günü,
Yaðmur yaðar sen gelmezsin.
Getirmiyor Rüzgar, Gül’ü,
Yürek üþür sen gelmezsin.!
Saat tam gece yarýsý,
Baþlýyor yürek sýzýsý.
Bu yalnýzlýk çarpýntýsý,
Haþlar durur sen gelmezsin.!
Sen aklýma düþtüðünde,
Kalýrým kan ter içinde.
Bir el beni dürttüðünde,
Rüya biter sen gelmezsin.!
Kuþlar gibi kanat taksam.
Gelip pencerene konsam,
Baþ ucunda nöbet tutsam,
Yürek özler sen gelmezsin.!
Bir yel olup savrulsaydým,
Yanaðýný yalasaydým.
Gül teninin koklasaydým,
Kokun gelir sen gelmezsin.!
Benimkisi hayal iþte,
Ötesi yok bu gidiþle.
Ömrüm geçti böyle düþ’le,
Þafak söker sen gelmezsin.!
Bu can böyle yapa yalnýz,
Uyku tutmuyor imkânsýz.
Dil sabýr der kalp sabýrsýz,
Nöbet biter sen gelmezsin.!
Gelde bu yüzüm bir gülsün,
Kýþ ömrüm baharý görsün.
Gözlerim murada ersin,
Güller açar sen gelmezsin.!
TÝRYAKÝ yi korku sardý,
Umut sonsuza kadardý.
Vuslat mahþere mi kaldý.?
Toprak çeker sen gelmezsin..!
13 Ocak 2013
01.12
Ýstanbul
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.