Tövbesi Zulalanmış Bir Gözyaşı
Karanlýðý sahneleyen bir gece daha.
Uykularým bile uykusuz.
Dipsiz bir kuyuya düþmüþ gibi
Nihavent þarkýlar bile avutmuyor sesinin uzaklýðýný.
Bir ses var sevda kundaðýndaki çocukluðuma.
Sadece bir ses ne olur.
Mevsimlerden kör bir soðuk.
Zamanlardan derin bir yokluk.
Masallar yetim,
Þiirler öksüz.
Ýmkansýzlýðýn içinde kanayan yaralarýmý sustur nefesinle.
Kuraklýðýma, kýrsallýðýma, kýsýrlýðýma
Gülüþ’ünün sýcaklýðýný baðýþla.
Orta yaþ sancýlarýma,
Nükseden yalnýzlýk kramplarýna,
Yüreðinin umutlarýný býrak.
Damarlarýmda devþirme bir isyan.
Tövbesi zulalanmýþ bir gözyaþý ayak ucumda.
Ertelenmiþ bir özlem,
Kavuþmasý tehirli bir otobüs bileti.
Ve kýrýk bir pencere
Gözlerimden gözyaþý diye dökülen.
Ve kapý eþiklerinde bekleyen bir ayaz.
Üþüyorum;
Bir Elif miktarý nefesini sun düþsüzlüðüme.
Kangren bir geceye daha neþter daha býraktým.
Satýr satýr,
Harf harf iþledim özlemini.
Ve gözlerimi kapatýp
Sevdanla hayata sýmsýký sarýldým.
Uzaklýðýný da,
Suskunluðuna da ;
“ Yürekten eyvallah “
“ Sen benden bir ömür boyu uzak olsan da
Ben varlýðýna sýmsýký tutunur,
Ömrüme ömür katarým “
13 Ocak 2013
01: 17
Ýsmail Sarýgene
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.