Artýk rastlarmý bana giden o günler Artýk çalarmý kapýmý o yaþanmýþ anýlar Ve bir daha olacakmý o deli gençliðim Bir daha olacakmý o her sevincimde hüznüm.
Hani bir gün, bir aþkla vurulmuþtum ya Hani bir gün bir aþkla tutuþmuþtum ya Artýk o yangýným da olmayacak Bir gece yýldýzlar indi yurduma alýp götürdüler bir bilinmeze Kara bulutlar indi bak umutlara yakýp geçtiler bende ne varsa
Þimdi, senden kalan yýðýnla aný Ve tüm Ýstanbul’a yayýlmýþ o yangýnýn külleri var...
O sokaktan geçmek ne de yamanmýþ Ne zaman geçecek olsam, bir titreme sarar tüm bedenimi Yeni aþka vurulmuþluðumun o saf heyecanýný yaþýyorum yeniden Sanki sen hala o penceredesin Sanki sen her an karþýma çýkacakmýþ gibisin Ve ben hala seni bekliyorum sanki o köhne kahvede
Gelip geçerken o sokaktan sanki hep umutlarýmý çiðniyorum Biliyorum, artýk rastlamaz bana giden o günler Artýk çalmaz kapýmý o yaþlanmýþ anýlar Ve bir daha olmayacak o toy çaðým Bir daha olmayacak o deli gençliðim
Doðan her gün benden bir þeyler çaldý Önce umutlarýmý, sonra güneþimi çaldý Gün ortasýnda, güneþsiz kaldým Hep vuruldum, hep kanadým, hep aldandým Kimse bakmadý yüzüme, kimse ortak olmadý bu eþsiz hüznüme Ve sonunda anladým... Sosyal Medyada Paylaşın:
Sabahattin Çağatay Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.