Hoşça Kal Gülüm…
Alýþkýn deðilim gülüm böyle sevmelere
Ýçimdeki yangýn söneli bin asýr oldu
Artýk ne seni sever bu deli yürek, ne kendini
Hoþça kal gülüm, savurma kalan küllerimi…
Korkuyordum, gece çalan saçlarýna dokunmaya
Korkuyordum, gül misali ellerinden tutmaya
Korkuyordum, orman gözlerinde kaybolmaya
Hoþça kal gülüm, çalma yarým kalan aklýmý…
Biliyorum, hiç sevilmedi bu garip yüreðim
Hep sevdi, hep yandý, hep kanadý
Her kalp atýþta yitik sevdam büyür içimde
Hoþça kal gülüm, kýsýk sesim olma benim…
Artýk,
Saçlarýný tel tel koparýp baþucuma koymayacaðým
Sen kokan ne varsa, giderken býraktýðýn
Artýk ellerime, yüzüme, gözlerime sürmeyeceðim
Hoþça kal gülüm, býrak hasret kokayým…
Þimdi!
Topla saçlarýna döktüðüm binlerce yýldýzý
Artýk yakamozunda deðilim senin
Korkma,
Korkma düþmem gözlerinin denizine
Hoþça kal gülüm…
Hoþça kal...
Bitsin artýk her ne koyduysan adýný…
Sosyal Medyada Paylaşın:
Sabahattin Çağatay Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.