Yaðmur oldu duygularým. Damla damla damlamakta, Göz pýnarlarýmda. Düþünebiliyor musunuz ? Ben, þaþkýnýmdýr tek baþýna. O ellerde bulutlar var ya. Þimdi o bulutlar, Ýnanýn bana, Gönül pýnarlarýma Þýpýr þýpýr damlayan Pýrýl pýrýl damlalar oldular. Böyle mi olacaktým diyorum. Sorup duruyorum Kendi kendime þimdi. Kahroluyorum. Cevap veren yok sorduðuma. Böyle mi olacaktým diyorum. Hayýflanýyorum. Sebebini arýyorum. Ýnanýn ki bulamýyorum. Kimseler dememiþti bana. Hatýrlamýyorum. Gelenler de, Gidenler de aðlarlar Bu dünyaya diye! Ýnanýn bir diyenim olmamýþtý. Kimsecikler söylememiþti, Söylememiþti bu gerçeði bana ! Þimdilerde yer ettiler, Duygularým gözpýnarlarýmda, Bir kuþ kanat çýrpsa bile sýlaya doðru, Ýnanýn ben o zaman, Aðlamaktayýmdýr, Ýki gözüm iki çeþme, Ýnanýn bana bu gerçektir. Nedenini doðru dürüst bilsem de, Bilmesem de !
Fikret Dündar
Sosyal Medyada Paylaşın:
baharmeltemi Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.