KÜL KALDI SANA
Ne umarsýn kör pýnardan testine
Bitti zemzem suyu mil kaldý sana
Ateþ düþtü hayallerin üstüne
Yandý gönül baðým kül kaldý sana
Dut yemiþ bülbülüm cismimi sorma
Çýkmaz bir kelime kendini yorma
Son seda elveda dedikten sonra
Sevgiye lal olmuþ dil kaldý sana
Vazgeç bu sevdadan gelme peþimden
Bir baþka gönüle yar olmaz benden
Dört mevsim açýlan gül bahçesinden
Yapraðý kurumuþ dal kaldý sana
Gün deðmez yüzüme güneþ kayboldu
Sineme dað gibi gam yükü doldu
Sümbülden, laleye çiçekler soldu
Dikenler bürümüþ yol kaldý sana
Beyhude bir çaba yaptýðýn akýn
Ýþlemez kalbime mýzraðýn, ok’un
Býrak sen sevgiyi ben bende yok’um
Hüsran arýyorsan bol kaldý sana
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.