Üç oda bir salon
Geniþ rahat bir evdeyiz
Odalarýn birinde ben
Bir diðerinde haným
Sabahtan akþama kadar
O dikiþ diker
Ben þiir yazarým...
Benimki de iþ mi caným?!
’Hah hah hah hay!’ güldü haným;
’Herkesin bildiði iþ
Kolay gelir kendine;
Öyle deðil mi, al makasý
Önce kesmeyi bi dene,
Ben de þiir yazamam!’
Eskileri söker dikerim de
Sökülmez dilimden bir kelime!
Ah ah, deme gitsin
Ýkisi de ince iþtir
Önce ölçüp biçeceksin
Teyelliyeceksin kâðýda bir bir
Birinci prova, ikinci prova
Üçüncü prova, belki dört beþ
Arada hiçbir fark yok
Þiirle terzilik ayný þey kardeþ!
Otuzyedi yýllýk dikiþ makinasý
Singer Yoknaz
Ýþliyor týkýr týkýr, nazlý nazlý
Geçen yýllarýn hatýrasý,
Bir sökülür bir dikilir
An gelir sevinir insan
An gelir, dehþetle irkilir
Hayat; çift çizgili yol
Çifte dikiþ, þerit gibi çekilir...
Þaban AKTAÞ
11.01.2013