KENDİMİ UNUTTUĞUM GÜN.!

Ah kurban olduðum oy nazlý dilber,
Seni buldum ben kendimi unuttum.
Saçlarýma aklar sevdanla düþer,
Dolduðu gün ben kendimi unuttum.!

Sevdan ile yandým kavruldum piþtim,
Merdiven dayadým göðe eriþtim.
Kutsal aþký arayýþa giriþtim,
Bulduðu gün ben kendimi unuttum.!

Sevdan ilahi bir aþk’a dönüþtü,
Bir caný iki can etti bölüþtü.
Sevdan can özümdü ruhuma düþtü,
Sardýðý gün ben kendimi unuttum.!

Sarýp sarmaladým ilahi aþkla,
O gün bu gün gönlüm nefs’le savaþta.
Felek bile þaþtý kaldý telaþta,
Kaldýðý gün ben kendimi unuttum.!

Kalmasý yetmedi imrendi birde,
Böyle sevgi varmýþ dedi devirde.
Eleyipde durdu az etmedide,
Durduðu gün ben kendimi unuttum.!

TÝRYAKÝ özünü sevdanda buldu,
Varlýðýnda varlýðýyla var oldu.
Bir tek bakýþýnla nutku tutuldu,
Gördüðü gün ben kendimi unuttum..!

09 Ocak 2013
01.25
Ýstanbul
Sosyal Medyada Paylaşın: