yosun tutmuþ yüreðimi yanlýzlýða terk edilmiþ.. bir tren istasyonun soðuk ve paslý... raylarýn üstüne býraktým... ve üstünden hüzün treni geçerken.. yüreðimin çýðlýðý kulaklarýmý saðýr ediyordu sanki...... bütün organlarým sanki,beni sorgular gibiydi... o kadar çok hasret vardýki yüreðimin içinde.. her vagondan bir umut bekler gibiydi...
küflenmiþ yüreðimi yýkýlmak üzere olan çatlak ve kirli bir iskeleye koydum.. martýlarýn gözlerindeki yaþlar. beynimin kýlçal damarýný sýzlatmýþtý.. kýyýya vuran dalgalarýn sesinde yitirmiþtim yüreðimi... balýkçý takalarýn aðýna kapýlmýþ bir balýk gibi. çýrpýnýyordu yüreðim.... ve yakamozlarýn ürkek bakýþlarýnýn arasýnda.. kaybetmiþtim....... mutluluða hasret çeken yüreðimi.
MURAT AKTAÞ
Sosyal Medyada Paylaşın:
Murat Aktaş. Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.