Adımı Divane koydular
Adýmý Divane koydular
Bir nadan ömrümü pülüsker etti
Adýmý divane koydular benim
Sinemdeki sýzý günahkar etti
Ölmeden derimi soydular benim
Derde saldý ela gözlü nazaným
Sevdasýný sol yanýma yazaným
Döküldü yapraðým geldi hazaným
Yandýðýmý yeni duydular benim
Ateþ düþtü gönül evim virane
Ruhum serkeþ gezer aklým divane
Pervaneyim zaten sevda bahane
Ömrümü üç güne saydýlar benim
Uzak düþtü canan göremez oldum
Elimi yüzüne süremez oldum
Sual edip hatýr soramaz oldum
Önce satýp sonra caydýlar beni
Þeyranide olmaz artýk heveste
Deli gönül çýrpýnsada kafeste
Mýsralar canlanýr verdiðim seste
Ney sanýp içimi oydular benim..
Atilla Ertuðrul
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.