refleks

Çýnarýn dallarýna kurduðum salýncaðýn ipi koptu bir yaz günü
Sýcaðýna düþtüm þehrin
Sýrtýmda derin bir acý, ellerimde toprak kokusu
Gölge avcýsý oldum -yüreðimde bulamama kuþkusu-
Neredeydin daha önceleri
Kimleri kucakladý serinliðin?



Sevgilim!
Yüzümün haritasýný ben çizmedim
Zaten beceremem kalem tutmayý
Hep titrer elim
Gördüðün o derin nehir
Akýp duran onlarca yol
Çýkmaz sokaðýna baðlanmýþtýr gizemin
Ben bile anlamam kendimi yüzüme baktýðýmda
Gözlerimi iki derin vadi farzet ya da akarsu
Yanaklarýmda gezinir kümülüs bulutlarý
Kar düþer gövdeme sulu sepken
Sanýrsýn ki üþümüþümdür acziyetimden
Deðil vallahi!



Sevmeye geç kalmýþýmdýr bir gülün dikenini
Yüreðime batmýþtýr memleketsiz türküler
Bir çocuk þekerini düþürmüþtür çamura
Bir baba evladýný yitirmiþtir
Bir ana aðýt yakýyordur mezarýnýn üstünde
Bülbül susmuþtur mevsimini bilmeden
Çemberin dýþýna çýkan bir çift göz görmüþtür olanlarý
Ýstemeden.



Hep bu yüzden
Hep bu yüzden!













Sosyal Medyada Paylaşın: