ne çok kelime vurgun yedi/dilime sen düşünce..

Mavinin tüm tonlarýnda bir gezinti bu:
bir çiçeðin dalýnda yeþile karýþan,
bir menekþenin yapraðýnda kýrmýzýya dost olan,
gökyüzünde beyazla buluþan…
canýmýn yapraklarýný savururken rüzgarýna;
gül kokusundasýn.
bir gökyüzü hayal ediyorum sana,
bulutun gölgesi ben.
fýsýldarken yaðmuru gülüme
her inen damlada seninleyim;
sana dokunmadan,
senden ayrý kalmadan…
tek bir dokunuþ parçalanmaya yeter biliyorum,
bunu en derinimde hissediyorum.
sen bana böylesi yakýnken þimdi,
nefesimdeyken tuttuðum,
sesini býraktýðýn rüzgarý soluyorken
bir tek an yetecek;
paramparça, anlamý daðýlmýþ…
hayatýn çetelesini tutmaya takat bulamazken
senin çýtýrtýlarýna yoklama alýyorum;
dilimin git dediði,
gözkapaklarýmýn kendinin kapayýp soyutladýðý anlarda...
bir kadýn
bir bebek
bir yürek
ve ýþýðýný yansýtmýþ bir elin misafirliðinde
safi bir zamanýn yolculuðunda
gülümseten bir anýn geliyor gözümün önüne;
tebessüm yansýyor aynaya,
gözlerim aralanýyor.
aynalarýn sýrlarý dökük,
camlarý parlak ve keskin,
buðulu bazýlarý...
denizin yeþile karanýn çakýla döndüðü
zeytuni bir gecede
elanýn karmaþasýný düþünüyorum gözbebeðinde...
sen ah sen!...
nasýl tarif etsem;
hep biraz uzak
hep biraz eksik kalýr kelimelerim.
sen gel sen
ve gör sen;
neler de ki, nereler de ki imler canlanýr,
hangi þiir kýskanýr düþe-kalanlarý...
tüpsüz daldýðým derinde
yalnýz ve sen-siz,
ardýmsýra kalakaldýðýn bir derin mavi…
ve bil ki sevgili
sana birkaç nefeslik ömrüm var.
adým adým kalsýn
kopup giden içten bir gülücükle
içinde acý bir týný,
ellerinde dikenli gülleri,
ayaklarý için gitmeyen yollarý…
ne çok kelime vurgun yedi dilime sen düþünce,
yüreðimi tüketiyorum en güzelleri
seni bulsun diye;
aklým karýþýyor, aldýrmýyorum...
neyse,
neyse,
neyse…
her neyse?..



(...)
Sosyal Medyada Paylaşın: