Ey sevgili Aðerki tüm mesefeleri aþýp Seni sevmeyi hala baþarabiliyorsam Hala damla damla olup Gözlerimden akýp gidiyorsan Bu seni hala çok sevdiðimin En büyük ýspatýtýr.
Seneler geçsede Bu aþkýn üzerinden Hala dün gibi aklýmdasýn Duruþunu bakýþýný Gülüþü öpüþünü Boynuma sýký sýký sarýlýp Seni seviyorum deðiþini Yýllardýr hiç unutmadým.
Bu yaþadýðýmýz Ölümüne aþkýn ardýndan Belki çok acýlar çeksemde Acýlarýmda sen Sevincimde sen olunca Yaþadýðým hiç bir duygu Artýk koymuyor bana Çünkü herþeyinle Yanýmdasýn biliyorum.
Duydum ki Bir çocuðun olmuþ Adýnýda benim Adýnýmý koymuþsun Ýnan öylesine çok Mutlu oldum ki Yaþadýðým Bu mutluluðumu Hiç birþey Tarif edemes.
Artýk Benden nekadar Uzaklarda olsanda Eskisikadar üzülmüyorum Hiç birþeye bukadar Çünkü sen Yalnýz deðilsin artýk Zor günlerinde Derdini anlatabileceðin Öpüp koklayabileceðin Bir evladýn var.
Bundan böyle Ölsemde gam yemem artýk Öylesine huzurluyum Ve mutluyum ki Gözüm arkada kalmayacak Unutma ey sevgili Son nefesimi verirken bile Hala dün gibi aklýmdasýn...
Ufuk GÜNEY
Sosyal Medyada Paylaşın:
ufukguney Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.