Aç kollarýný , sýký sýký sarmak için varýyorum, Hayaldin, hayalet oldum sana geliyorum çocuk. Od’unla özümü köze döndürdün,yanýyorum, Amâ olan gözlerim açýldý.Seni görüyorum çocuk.
Masallarda böyle baþlamaz mý ,bir varmýþ bir yokmuþ, Sensiz yaþamak,senle ölmek inan çok zormuþ çocuk. Hayat denen bu illetten,el ayak çektim milletten, Yüreðimde ferman,dizlerimde derman kalmadý beklemekten ,çocuk.
Bekleyecektim dedim,bekliyorum da sözümü unuttum sanma, Aradýðýn da ,sorduðun da iyiyim dersem ,bana kanma çocuk. Senin için her gün dua ediyorum Allah’a,ben yandým sen yanma. Çare yok derdime,ancak dermaný buldum o da sensin be çocuk.
Artýk aldýrýþ etmiyorum acýlara ,aksine hayata gülüyorum, Biliyorum sen daha zordasýn ve uzun bir yoldasýn çocuk. Göremesem de ,bulsam da bulmasam da seni seviyorum , Nur’umu , nar’a döndürdün.Senin için ölüyorum çocuk.
Ahmet SIRDAÞ 07.01.2013 Pazartesi KÜTAHYA
Sosyal Medyada Paylaşın:
SIRDAŞ32 Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.