Acýlarým perçinleþti,yaralarým kabuk baðladý, Derdimi BÝR dosta söyledim,halime melekler aðladý. Göz yaþým pýnarlarý kurudu sanýyordum,yeniden çaðladý, Yine sensiz dolaþtým evin içinde,gittim geldim yirmi adým.
Unutmak için baþka þeyler düþündüm kendimi oyaladým, Biraz yazdým ,biraz çizdim,senin resimlerini boyaladým, Düþüncelerden arýndým derken,kör þeytan geldi kovaladým, Yine sensiz dolaþtým evin içinde,gittim geldim yirmi adým.
Ölmekle kalmak arasýnda can çekiþen yüreðim sustu. Dertlendikçe derdimi içime attým.Ruhum dayanamadý kustu. Ne oldum demedim ,ne olacaðým diyorum.Önüm hep puslu, Yine sensiz dolaþtým evin içinde,gittim geldim yirmi adým.
Ben böyle söyleyince sevmediðimi sanýrsan aldanýrsýn, Güneþli havada bile ,üzerine yaðaný yaðmur mu sanýrsýn, Senden ayrýlalý tam dört ay oldu.Görsen beni zor tanýrsýn, Yine sensiz dolaþtým evin içinde,gittim geldim yirmi adým.
Bu þiiri yazarken sana,kapý çaldý duygularýmý böldü, Sensiz olduðum her gece hayalin uykularýmý böldü , Aðlanacak halime önce dost sandýklarým güldü Dalýnda solangüldü , bu sefer baban gerçekten öldü. Mezarýmýn içinde dolaþtým sensiz,gittim geldim bir adým.
Ahmet SIRDAÞ 07.01.2013 Pazartesi KÜTAHYA Sosyal Medyada Paylaşın:
SIRDAŞ32 Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.