Kendimi anlatayým; dinleyin ey dostlarým!
Öðrensin cümle âlem, ben ki nasýl biriyim
Ne uzunum, ne kýsa, ne þiþmaným, ne zayýf
Hani orta halliden belki biraz iriyim
Mesleðimde mahirim, iþimin erbabýyým
Öðrenmeye talibim, yenilerin piriyim
Mahlûkatý severim Yaratandan ötürü
Harama meylim olmaz, helal alýn teriyim
Sporla yüz-göz oldum, siyaseti hiç sevmem
Hiç fanatik deðilim, olaylardan beriyim
Bir þeyler karalarým, geleneðe baðlýyým
“Üçüncü yeni” derler; üstatlardan geriyim
Müslüman’ým ve Türküm; Din ve Vatan sevdalý
Ben doðuþtan Akýncý, serhatlarda çeriyim
Ýþim olmaz uçlarda, orta yolda giderim
Ne siyah ne de beyaz; tam ortasý; griyim
Dinde reformculara, sapýklara karþýyým
“Ehl-i sünnet” inancým, doðru yolda þer’i’yim
Yol gösterdi bir “Iþýk”; ortalýk aydýnlandý
Kalp gözümüz açýldý, ben ki O’nun feriyim
Dostlarým sever beni, gayrýsýna sözüm yok
Kimisinin gardaþý, kimisinin heri’yim
Geniþtir gönül hanem, kapýsý daim açýk
Buyursun gelsin dostlar, dostun uðrak yeriyim
Topraktan yaratýldým, Rabbimin iyâliyim
Ben bir âdemoðluyum, ne melek, ne periyim
“Kalp-ruh-sýr-ahva-hafi”; âlem-i ervah’taným
“Hava-su-toprak-ateþ”; nefsten et ve deriyim
Pederim “Gelendost”’lu, validem “Beypazar”’lý
“Nazilli”de doðdum ben, nurlu eller kiriyim
Beþ kardeþiz hepimiz; üçü kýz, iki oðlan
Abim en büyüðümüz, ben sonuncu seriyim
Ýki kýz babasýydým, iki nazlý kelebek
“Rayetsu”’mu uçurdum, “Sueda”’mýn mir’iyim
Ýsmim “Kadir Çetin”’dir, “Kul Mahmud”’dur mahlasým
“Meftun” oldum sonradan, Meftune’min eriyim
Kadir Çetin 30.12.2012 Ýzmir