Gidiyorum ,ne bir valiz var elimde
Ne de bütün yorgunluklar üzerimde
Bitmemiþ yýllarýn umudu avuçlarýmda
Ötüþen kýrlangýçlar: kelebeklerin huzuru cebimde
Gidiyorum ne bir montum var sýrtýmda
Ne bir topuklu sandalet ayaklarýmda
içimde kalanlarýn arsýz türküsü dudaklarýmda
Ve ben yine gidiyorum
Her zaman tartýþýrken yanlýzlýðýmla...
Dinledim ,sustum verdim kafa kafaya.
O analattý ben dinledim bu sefer
Tuttu ellerimden , bak dedi kader deðil keder
Ne içliymiþ .Ne de dertliymiþ meðer...
Gidiyorum garip bir suskunluk var içimde
Sustukça çýðlýk çýðlýk, büyür müþ kalbinin içinde
Vuslatý bekleyen eller paþimde
Alacaðý var anýlarýn bedenim de
Çözdükçe kaparmýþ beni hayattan bu kördüðüm
Gittiðim yer uzakta deðil .. bir nefes kadar
Bir adým ölümm..
Ruh kalbimi dinlerken týk týk
Tek bir cümle ayrýulýk ; ayrýlýk
Yine susarak gdiyorum.
Gözlerimde hayaller....
Ceplerimde yanlýzlýk .....
EMEL GÜNDOÐDU
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.