her þeyin bittiði yerde baþladýk birbirimize...
ne ben prensestim ne gece on ikiyi bulmuþtu
hiç bir günah deðmemiþken ellerimize
kalbimiz çýkýp çýðrýðýndan yine aþýk olmuþtu
hayatýn anlamýný yitirdim birden bire
isyan edip. kaldýrýp baþýmý , aðlarken gökyüzüne
hýçkýrýklar boðazýmý týkmýþ düðüm düðüm
gel de güldür yüzümü kaderini ördüðüm
el uzatmýþlar mutluluðumun hoþ kokulu bahçesine
ne olur dokunmayýn sevenlerin ellerine
bu bir yalan bu bir rüya yoksa bu bir büyü mü
AÞK ! AÞK! DEDÝKLERÝ þeyin ayrýlýk huyu mu
ey sana sesleniyorum heyhat be heyhat !! kader
herkez seçti duygusunu , kaldý mý bana keder(?)
nerde eski mutluluklar? nerde eski umutlar ? nerdeler
çiçeklerin solmadýðý sevenlerin yok olmadýðý yerdeler.....
emel gündoðdu
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.