Arkadaşım

Arkadaþým...
Bugün sana yazdýðým ellinci mektup,
Hepsi sana ulaþýrmý bilmem ama,
Hiç býkmadan, hiç usanmadan yazýcam sana
Kara kýtalý esmer çocuðun beklediði nasýl bir dilim ekmek ise,
Nasýl bir kadýnýn sabýrla beklediði karnýndaki çocuk ise,
Seni beklemekde zor olsun, kolay gelir benim ömrüme.


Dün akþam ilk defa ölmekten korktum arkadaþým,
Ýlk defa seni kaybetmekten korktum
Ölmek bana düðün, bayram gibi gelir amma,
Neye yararki sensiz öldükten sonra.


Hani olurya gece uyumadan önce onun ismini sayýklarsýn ve hergün masanda duran resmini öpersin,
Hani, her çalan telefonda belki o arýyordur diye heyecanla sarýlýrsýnya ahizeye,
Ýþte arkadaþým,
Hep bir umut ile beklersin çalacak o kapýyý,
Hep, sana uzanacak o eli gözlersin aylarca,
Ama hergün kendine hiç usanmadan yalanlar söylersin,
Birgün dönecek, seni sevecek diye, kendini avutursun boþ hayallerle.




Sosyal Medyada Paylaşın: