İnsanım Ben,Sadece İnsanlık Benim Derdim
sonfasıl
İnsanım Ben,Sadece İnsanlık Benim Derdim
Doðunun dört bir yaný, kan, gözyaþý ve ölüm
Almýþ baþýn gidiyor, bu insafsýzca zulüm
Gözü dönmüþ caniler, kadýn çocuk demezler
Alýrken canlarýný, Allah þahit bilmezler
Kudurmuþ köpek gibi, saldýrýr hayvan herif
Ýnsanlýktan çýkmýþa, yetmez bile bu tarif
Komþuyken mahallede kahvede camideyken
Ne oldu birden bire, her þey güzel giderken
Ya hu Allah aþkýna, at gözlüðü takmayýn
Kapý bir komþunuza, düþman gibi bakmayýn
Gelmeyin oyununa, bu þerefsiz nifakýn
Uyanýk olun biraz, dönüp tarihe bakýn
Libya’da Kahire’ de belki de Suriye’de
Rejimler devrildi de, hani bahar nerede
Size nifak saçanlar, neden girmezçýkmaza
Neden ki rejimleri, hiç dönmüyor yazboza
Bunlarýn derdi petrol, demokrasi bahane
Birbirine kýrdýrýp, hükmetmek tüm cihana
Nerede zulüm varsa, zavallýya garibe
Yardým diye yapýlan, üçbeþ kýytýrýk hibe
Asýrlardýr oynanan, bu kahpece bir oyun
Duyun ey satýlmýþlar, körler saðýrlar duyun
Sizlere boðazlatýp, akrabanýzý bile
Murada erecekler, erecekler menzile
kardeþini öldüren ,kendini öldürmüþtür
Bilmez ki o aslýnda, dinini öldürmüþtür
Þükürler olsun deme, Rabbin gücüne gider
Elinde mazlum kaný, dilin nasýl þükreder
Eðer kalpte kalmýþsa, zerre kadar imanýn
asla sana affýný, bekleme yaradanýn
Kardeþ kaný akýtan, bir gün onda boðulur
Sanma kan yerde kalýr, sanma temiz doðulur
Kim ki nifaka gelip, mazlum kaný dökmüþse
Beklemesin þefaat, yer ile gök örtüþse
Bir gün mazlumun ahý, ellerini kýracak
Düþünce ateþine,cehennem kuduracak
Bebenin gözleri hiç, girmiyor mu rüyana
Emerken öldürdüðün, boyadýðýn al kana
Aynaya hiç baktýn mý , vermediler mi sana
Gördüðün o ucube ,benziyor mu insana
Hey Libyalý Mýsýrlý, Iraklý Suriyeli
Bu akan kardeþ kaný, sahte bu bahar yeli
Silahlarý býrakýn, satanlar çoktan köþe
Hepiniz kardeþsiniz, bir son verin bu iþe
Ne iktidarým kardeþ, ne de muhalefetim
Ýnsaným ben sadece, insanlýk benim derdim
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.