Ülkerin Gözleri
Sakin, sessiz bir varoþta..
Linç edilmiþ , bir aktör hayranlarýnca,
Duygularý hiç hesaba katýlmamýþ, bir garson.
Ya da ne bileyim, tiye alýnan sokak þarkýcýsý karýþýmý
Elleri ceplerinde, saçý sakalýna karýþmýþ..
Serseri, amaçsýz, özgür bir þairim þimdi.
Býkmýþ, hep kýsýr döngülerden.
Usanmýþ, aptalca öykülerden,
Bezmiþ, içi boþ övgülerden,
Býkmýþ.. usanmýþ ..bezmiþ ..emanet sevgilerden.
Çýplak ayak izleri , denizin týlsýmlý elleriyle..
Ardýndan, sessizce silinen..
Hani, Agop’un arkadaþý..
Þu.. SONFASIL diye, bilinen.
Tek tabancayým, anasýný satayým..!
Yüzüme çemkirse de, it gibi, yalnýzlýðým..
Odamýn penceresinden, gördüklerim kadar da olsa..
Küçüle küçüle , cebime de sýðsa, dünyam..
Bir elimde, piþmanlýklar dolu ,
Bir kýrýntý, huzur arasam da..
Eyvallah , demeyeceðim alayýnýza..!
Leylekler, kýrlangýçlar , turnalar..
Bana, uðramadan geçin.
Kurudu , çimenlerim, göllerim .
Unutun artýk beni! Vazgeçin artýk , benden . vazgeçin..!
Hani o, tek pencerelik dünyam var ya..
Kocaman bir gökyüzü , sunar bana...
Ulan..! Meðer ne az bakarmýþým, gökyüzüne.
Meðer , gündüzü baþka, gecesi baþka..
Bin bir türlü , hali varmýþ garibin.
Bazý geceler, gözlerim semayý delip, geçiyor bu aralar..
Dönüp dolaþýp, gökte Ülker’e takýlýyor..
Ulan..! Sanki , Ülker’in , iki muhteþem gözü var.
Taaa oradan, gözlerime akýyor..!
“Hadi ya..! ” diye ,mýrýldanýyorum kendi kendime.
“Sen iyice sýyýrdýn..!”
“Yok artýk..!” .. O’nun muhteþem gözleri de sana bakýyor
Birden...!
Kýpkýrmýzý kesiliyor , ay hicabýndan.
Kumsalýn az yukarýsýndaki ,
Palmiyenin ve yakamozlarýn,
Duymasý ihtimali , ürpertiyor tenimi,
Söylendiklerimin..
Son cesaretimi toplayýp ,
Öylece uzanýyorum , ýslak kumsala
Gözlerinimi alamýyorum,
Ülker’in, huzur veren gözlerinden..
Ve dua ediyorum “ Ne olur sorsun”diye
“Bir bilenin yok mu halâ..?”
Ýnanmak istiyorum,
Huzur veren bu masala..
Bilmem, anlatabiliyor muyum?
Kalabalýk yalnýzlýklardan, terfien köþesine çekilen..
Elleri ceplerinde, saçý sakalýna karýþmýþ.
Serseri, amaçsýz, özgür bir þairim þimdi..!
“Hay anasýný !diyorum, hiç aklýma gelmezdi..
Ne kadar, az insan.. o kadar ,yeni ve büyük bir dünya..!
Ne kadar, büyük bir dünya.. o kadar büyük, bir huzur..!
Leylekler, kýrlangýçlar , turnalar..
Bana uðramadan geçin, baþka sulak alanlar seçin.
Kurudu, çimenlerim, göllerim.
Unutun artýk beni, vazgeçin artýk benden.. Vazgeçin..!
Þiirimi Muhteþem Yorumlarýyla Taçlandýran;
Süreyya Nur Eyüboðlu Hanýmefendiye Teþekkürlerimle.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.