Mardin’de haritada ismi olmayan bir koyde mayis’in ikinci cumasi, gunesin son isiklari hala degiyorken soluk ve kirli sakalli babanin yuzune doðmus. çýðlýk... Baba ýslýkla dua, sevinç ve hüzün bir yaný çýð diðer yaný bahar... ’Bu yaþasýn n’olur Tanrim! ’ Tanrý dinlemiþ o yaþamýþ ama bir þartla demiþ babaya. Hüzün düþecek bu çocuðun payýna, mutlu olsa da... Sosyal Medyada Paylaşın:
ahmet bilgiç Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.