Ahh Omayra

ne zaman görsem
nefes nefese yürek yüreðe
kalp atýþlarýn
dalgalandýkça saçlarýn
daðýnýk periþan
düþmüþ ardýna þahbazlarýn...
...................................................
kara gözlü cellatlarýn diyarýnda
kýyýsýna düþen o busenin
esiri olmuþ onca aþýðýn/ ýþýðýn
aþýrdýðý umut kývýlcýmlarý....
yüce Zeus, kafkas daðýnýn
kaç þafaðýný bekler þimdi
Prometheus Desmotes....

yoruldu þimdi serüvenden
serüvene koþan o þairler

þimdi uzaðýn hevesine kapýldý nice
maceracýlar müptelalýlar
atladýlar heveslerinin atlarýna
koþarak dört nala...

zaman durdu duracak
mevsimler de olmayacak


ahh Omayra
martýlarýn rüzgara teðet geçtiði zamanlardý
parýltýsýna kapýlýp inci sandýðý
sarp kayalýklarýn tuz inceliði
kýyýsýnda yeþeren o gülüþün çiçeði
hangi mevsimde döner yüzünü güneþe
umut derviþi...
o mevsimlerin cazibesini kim bekler
o cezbi tanýyandan baþka....

zaman ve mevsim
kader ve keder

son bir buse sonra o boþluk...

II

omayra:
kirlendi artýk/
yýldýzlarýn teninde yýkandýðý o gece
halbuki
sonsuzluk,sessizlik diyecektim daha sana
bitti þimdi hepsi
mim...
teker teker silinmekte
o unutuþun; rüzgarýnda ayak izleri ayýn...


Ahmet Bilgiç
Sosyal Medyada Paylaşın: