Efendi! bir köle azad et Huzura er Perçem, incecik bir tül Mahpusta elalarým Yetmez, zincire ger Elleri naif, kokusu gül Suya deðdi, erimez buzlarým Efendi! bir köle azad et
Et kemik raks eder Bu kadar þahane olmaz Dur! dava çok çetin dur Nazik ellerin ezer Gurur Terazi tarmaz, kýlýç kesmez. Efendi! bir köle azad et
Dilime kolay gelir beddua Kendi kendime deliler gibi Anlasa anlasana Sanki ruhum erer huzura Elalar, sevdanýn en dibi Ne þiirler yazdým kaldýrýmlara Efendi! bir köle azad et
Bir bakmak, bir görmek Yeterdi bana Üstü kalsýn gerisi lutuf kerem Efendiye vermek Almak bana Avazým çýktýðý kadar ’kerem, kerem’ Efendi! bir köle azad et Er huzura
Sosyal Medyada Paylaşın:
nezir Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.