Seni.... Seviyorum demek istemiyorum.. Sevgiden daha öte, adý neyse, Sana "ondan" duyuyorum iþte.. Özlüyorum seni... Hemde çok özlüyorum.. An oluyor, tüm hücrelerimin adýný sayýkladýðýný hissediyorum.. An oluyor, sana susuyor, sana acýkýyorum.. Nefes kadar yakýn ol diye bana, Seni solumak istiyorum !
Evet biliyorum, sevgimin farkýndasýn. Zaten ben bu kadar severken, olmaman ne mümkün. Gözlerinin içine bile, o adýný koyamadýðým duygu ile bakarken ben, Dilim lal olsada, gözlerim ele veriyor beni iþte...
Bu satýrlar, bu kelimeler, bu harflerin her biri teker teker, Hatta tüm satýr aralarý... Buram buram sen kokuyor.. Okur musun? Bilmiyorum.. Okudun diyelim, üzerine alýnýr mýsýn? Her harf kaðýda senin resmini çizerken, Sen bir baþkasýna yazýlmýþ sanýr mýsýn?
Sýradan gelebilir sana yazdýklarým.. Evet farkýndayým, cümlede AÞK olduðunda, Sevgi olduðunda, Hele birde peþinden bir isim geliyorsa, "Klasik hikaye" damgasý vurulur her þiire...
Ama oku.. Ama düþün, ama hisset...
Anla, Seni içeren hiçbiþey sýradan deðil... Hiçbirinin yok ne eþi ne benzeri..
"Sadede gel" dersen birtanem, Seni Sevmiyorum, Aþýk da deðilim ne münasebet... Adýný koyamadýðým o, Duygularýn Þah´ý iþte.. Onu duyuyorum sana.. Gel biz bir "a" harfi ekleyelim.. SAADET´e yürüyelim..
Sosyal Medyada Paylaşın:
Hümeyra. Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.