Çok sessiz bu gece buralar, zifiri karanlýk üstelik her taraf Karanlýk gözlerime doldu , yaþ akýyor durmadan oldum bertaraf Anýlar gidip geliyor zihnimde, sanki bulunduðum yer Araf Ve acýlar kaplýyor tüm vücudumu, ve ben tutuyorum taraf
Rüzgar estikçe üstüme doðru, saklanýyorum bir kuytu köþede Kimsesiz ve öksüz bir çocuk gibi, ellerimi açtým yazýlmýþ kadere Yok mudur benim için bir güzelliðin kader, var mýdýr söyle Bir sessizlik var etrafta, kaldým bir baþýma yine ýssýz gecede
Efkar sarmýþ etrafýmý yine, ne kadar uðraþsam da daðýlmýyor Dalga dalga düþünceler aralýksýz üstüme üstüme geliyor Sýkýþmýþým ya bir köþeye kaçamýyorum hiç bir yere Her gelen dalga düþüncesiyle acý veriyor
Artýk bir parçam oldu acý, koparýp atamýyorum bedenimden Bir virüs gibi yayýldý zihnime, düþüncelerimi gizleyemiyorum neden Bir de yan etki býraktý üstüme, sinirleniyorum hatýrladýkça seni Yokluðun bir dert varlýðýn baþka bir dert, söyle kimsin sen
Yine evimin yolunu unuttum, ayaklarým götürmüyor geri beni Üþüyorum bir sokak köþesinde, sokak lambasý oldu gece feneri Yatýp uzanmýþým bir banka , elimde þarap gözlerim nemli Dedim ya bir kere efkar bastý, daðýlmýyor geceleri
Mustafa KURT Sosyal Medyada Paylaşın:
ToReBeL Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.