Mutluluk rüzgârlarý esiyorken birinci sýnýfta,
Esen rüzgâr duruverdi, niçin ikinci sýnýfta?
Her þey gülizar gibi huzur verirken
Mehtabýn kaybolduðunu fark ettik bu son sýnýfta…
Eller baðlanmýþ, gözler bakýþýyorken;
Tahtaya yazýlmýþ bile “ayrýlýk vaktidir” diye…
En arkadan bir çýðlýk: sanki bir siren sesi
Rolleri deðiþmiþler ayrýlýkla sýnýfýmýn neþesi.
Olmadý bu yaptýðýn, durdurun þu zamaný
Lanet olsun yolumuzu ayýran eller,
Lanet olsun ayrýlýk…
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.