SENSİN
Yar kendi suçunu bende arama
Bu yükü omzuma bindiren sensin
Hiç çare olmadýn gönül yarama
Aþkýma darbeyi indiren sensin
Daha düne kadar her an her vakit
Birlikte olmaya yapmýþtýk akit
Gözlerimde yoksan aklýmdan çýk git
Mýh gibi adýný andýran sensin
Sevda dedin benim neyime gerek
Bir söz söylemedin gülümseyerek
Taþ olsa dayanmaz gayrý bu yürek
Sevgimi nefrete döndüren sensin
Bazen sürünerek bazen koþarak
Dolandým peþinde daðlar aþarak
Ben geldikçe benden uzaklaþarak
Umudu hayali söndüren sensin
Seninle olmaktý bütün muradým
Dört duvar içinde çare aradým
Bekledim gelmedin bana bir adým
Rotayý hüsrana döndüren sensin
Seven sevdiðine ömrünü adar
Hayaliyle yatar düþünde tadar
Eriþilmez oldun Erciyes kadar
Zemheriden beter donduran sensin
Baþýna gelmeyen beni kýnýyor
Akan gözyaþýmý huzur sanýyor
Boðuyor hýçkýrýk içim yanýyor
Ateþsiz dumansýz yandýran sensin
O yüzden suçunu bana yükleme
Piþmaným deyipte umut bekleme
Bu dert yeter artýk baþka ekleme
Cansýla’yý böyle kandýran sensin...
Cansýla
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.