"ö.ç.m" den Maniler (18)

Odaya serdim halý
Sevdiðim Anzer balý
Yeter ki bana gelsin
Alýrým ona yalý

Taþ takýldý sabana
Yalvardým ben abana
Turþu kurmasýn seni
Damat olam babana

Bahçeye nar dikerim
Tere, roka ekerim
Yalayým da bitme sen
Benim badem þekerim

Süne konmuþ ekine
Derdim ulaþtý bine
Ben gönlümü kaptýrdým
Vefasýzýn birine

Gün sayarým parmakla
öldüm bekâr durmakla
Âþýðýn bin caný var
Tükenir mi vurmakla

Arabam iyi kaçar
Kayýsým çiçek açar
Babasý çok zengindir
Fakirim, kaldým naçar

Bahçedeki söðütler
Dinlenmez mi öðütler
Meydanda yenilir mi
Benim gibi yiðitler

Bakýra gerek kalay
Taburun üstü alay
Düðün günü olur da
Çekilmez mi hiç halay

Antalya’da portakal
Baba bana bir top al
Sevdiðim çok güzel de
Doðuþtan hafif topal

Kýþ geldi, esti ayaz
Kar yaðdý, yerler beyaz
Beyaz giyme söz olur
Kavuþalým biz bu yaz

Baðdan topladým yaprak
Yârim su gibi berrak
Gel bir seni sarayým
Sarmadan kara toprak

Varýmda ve yoðumda
Bir yârim yok solumda
Ben yollarý n’eyleyim
Yârim yoksa kolumda

Yârin pamuk elleri
Pek de tatlý dilleri
Bülbül olsam koklasam
Yanaktaki gülleri

Yýllar bir bir sökülür
Ýnci diþler dökülür
Güzellik baki sanma
Ýnce beller bükülür

Bülbülüm ötmez dilim
Benim durumum elim
Ýlan verdim gasteye
Nerde benim sevgilim

Kumaþ ölçer endaze
Benim yârim pek taze
Ona dil döke döke
Oldum böyle kepaze

Yârim sever pirinci
Diþleri sanki inci
Þu güzeller içinde
Benimkisi birinci

Býyýk býraktým pala
Olayým yâre lala
Yâri gördüðüm zaman
Dönerim ben bir lala

Saat üçe beþ kala
Gelir misin bakkala
Beni beðenmeyip de
Varmayasýn çakala

Adnan ÜNAL "ö.ç.m"
119

Sosyal Medyada Paylaşın: