"ö.ç.m" den Maniler (17)

Kýz Naile Naile
Gel çýkalým sahile
Bir sen, bir ben, bir çocuk
Olalým biz aile

Boþa tohum ekmeyim
Bölüp yeyim ekmeðim
Bir vefâsýz yüzünden
Heder oldu emeðim

Yolcuya gerek yoldaþ
Sýrrýna ortak sýrdaþ
Ben tahammül ederim
Olsan da bana sýrnaþ

Yârimin beli ince
Dili biraz keskince
Yârime plan yaptým
Düþündüm ince ince

Kara ayrýdýr aktan
Ayrýlmayalým Hak’tan
Gel de baþ göz olalým
Hayýr çýkmaz sokaktan

Kimisi erik sever
Kimi kaysýya biter
Benim yârim þeftali
Hepsinden önde gider

Nazlý’m tutmaz elimi
Beðenmez o kelimi
Bana tav olan pek çok
Benim yârim deli mi

Bel baðlama umuda
Býçak vurma armuda
Onu kandýrmak için
Kalkarým ben hamuda

Dostun kalbi kýrýlmaz
Ona hesap sorulmaz
Ýçine bir kurt düþse
Bir daha da durulmaz

Bu dünyada naçarým
Biraz argo kaçarým
Ýçim sevgi doludur
Herkeslere saçarým

Dövene elsiz ol sen
Sövene dilsiz ol sen
Yârine þirin görün
Peruk tak kelsiz ol sen

Bostanlar çürük çarýk
Ona yaptýrdým çarýk
Onun burnu havada
Potin ister þýmarýk

Kiraz dallarda biter
Hasret gönülde tüter
Þu benim kem talihim
Hep takýr tukur gider

Bugün kafam karýþýk
Gözlerim ýþýk ýþýk
Baktýðým kýzý gördüm
Baþkasýyla sarýþýk

Yeme sen abur cubur
Sonra olursun obur
Hele otur yanýma
Öpeyim þapur þupur

Bahçede yeþil soðan
Yüksekte þahin, doðan
Var mýdýr senin gibi
Anadan güzel doðan

Yolda yürür bir ýtýr
Yürür iken kýrýtýr
Hepsi senin mi dedim
Bana bakar sýrýtýr

Yâr çýkar yürüyüþe
Bense binerim çüþe
Ben bakarým, o güler
Hastayým o gülüþe

Mani yazayým dinle
Hoþtur mani seninle
Benim gibi yiðide
Hasta ol da sen inle

Gökyüzünde yýldýzlar
Olmasaydý þu kýzlar
Þu kýzlarý görünce
Benim yüreðim sýzlar

Adnan ÜNAL "ö.ç.m"
115




Sosyal Medyada Paylaşın: