Soðuk var,kar yaðýyor, havada sis var. Ama hepsinden çok Sen üþüttün beni ey yar! Kar olup yaðdýn gönül baharýma, Buz olup salkým salkým sarktýn kalbime, Sana aþk derlerdi, Sýcak, sevecen, sarýnca bedeni ýsýtan, Sahtemiydin yoksa aþkmý tersine döndü, Üþüttün beni nedense ey yar! Kuþlarda üþümüþ bak Dallarda titriyorlar Sokulsalar koyun koyuna Isýnýrlar belki.. Ya yoksa birisinin sevgilisi! Sen onlara yaðma, Ey kar! Sen bana yað! Sen daðlarýma yað! Sen baharýma yað! Ne zaman yaðarsan yað. Alýþtým ben sana. Alýþamadým bir türlü aþkýn soðuðuna... Yine üþüttün beni ey yar!!.
______*______CEM______*______ 07.01.2013
Sosyal Medyada Paylaşın:
Cemil Ateş Şiir Yazarı Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.