Atahan'dan dilek mektubu

Bir dilek mektubu, zarfsýz ve pulsuz,
Daha beþ yaþýnda, Atahan yazmýþ.
Diyor ki padiþah olur mu kulsuz,
Her insan fýtratý, kendine bazmýþ.

Terk edin içkiyi, zehri dumaný,
Kirletmeyin artýk dini, imaný,
Bulmak isteyenler kutlu limaný,
Sevda koylarýna, sevdalar kazmýþ.

Kirlilik kalmasýn artýk doðada,
Aþk gözüyle bakýn, vara yoðada,
Bir gönül isterim herkes sýða da,
Girmesin oraya kibirle azmýþ.

Gönlümde yaþarken bütün zamanlar
Bu çocuk dilini, arifler anlar,
Beþinci mevsimde bir olur canlar,
Ýlkbahar, sonbahar, kýþ ile yazmýþ.

Katýksýz sevdanýn olduðu yerde,
Kimse uðramasýn þifasýz derde,
Huzurlu bir yuva tüm gönüllerde,
Dilek mektubumdur, duyana arzmýþ.

Hayvanca gayreti hoþ güdenlere,
Gülüyorum artýk boþ gülenlere,
Söyleiðim sözler çok bilenlere,
Çok bilenlere bu çocukça tarzmýþ

Canlar için candan sararýp solmak,
Ýnsandan boþalýp hayvanla dolmak,
Meðer adam gibi bir adam olmak,
Onlara deðil de, bizlere farzmýþ.

Çekemez her yürek, yürek nazýmý,
Çoktan daha çokluk, bilmez azýmý,
Sazendeler anlar gönül sazýmý,
Meðer bu incecik, bir baþka sazmýþ.

Adam sandýklarým, cahil cühela,
Körpecik beynime, þifasýz bela,
Þuursuz bilinçle, tavr-ý ükela,
Büyükten küçüðe, ne iðrenç nazmýþ.

Diyor ki o bana, yâr olsan ya, yâr,
Bundan daha büyük mutluluk mu var,
Sermayen aþk ola, tatýðýnsa kâr,
Aþktan ötesi de, lâf-ý güzafmýþ.

Ben ki beþ yaþýnda yavru bir canam,
Sanma ki saflýkla, kalleþe kanam,
Anlamadým sanma, can ümran anam,
Yaralýdan gayri herkes günahmýþ.

Ümran Çetin

Sosyal Medyada Paylaşın: