.
ölüm haberimi duyduðu an
geri dönmüþtü
yok olduðumu sanýp
çldýrmýþtý
onu hissettim
piþmandý
bundan emindim
oysa bir hastane odasýndaydým
ve ben yaþýyordum
bunu da bilsin istemiyordum
dizlerimi çeneme dayamýþ
pencereye bakýyordum
kar yaðýyordu
çok kara bir gündü
düþünüyordum
soluk soluða odama girdi birden
dehþet içindeydi
çok sakindim
kar hâlâ yaðýyordu
aþka þükür yaradan
dedi birden
gözleri dolu doluydu
avuçlarýyla saçlarýný yolup
aðladý
kar tümden beyazdý
"geçmiþ olsun
neyiniz var
iyimi siniz" dedim o"na?
gözlerini dayayýp yüzüme
"seviyorum seni hâlâ ya
anlasana” dedi bana
iki elimi birleþtirip
çevirdim yüzümü umarsýzca
orta parmaðýmý burnuma dayadým
pardon
kimi aramýþtýnýz ki siz dedim
yapma bunu bize lütfen
lütfen dedi masumca
pencereyi gösterip
kapý burdan dedim
her zamanki gibi
yine ben(cil)di/m
yaptým
sahi kimdiniz
geçen yýlki bu günü niçin tanýmýyorum
oysa
yine kar yaðýyor ýstanbul"a
ve ben yaþýyorum onunla
soðuk bu aþk altýnda
MHD