Ucu Sivri Ayrılık

Ruhumda bin bir fýrtýna
Kopmaya hazýr bekliyor
Sensizlik ciðerime saplandý
Bir türlü çýkmak bilmiyor

Denizin dibine batmýþ
Bir gemi þimdi ümidim
Sevda çiçeðim boyun bükmüþ
Dallarý kýrýlmýþ... Aðlar sevincim

Bitti artýk her þey,
Ayrýlýyoruz bak!
Gözlerimiz nemli kaldý
Yaþamanýn hadi gel de keyfine bak.

Dertliyim, kederliyim
Kanar durmadan gülüm
Hasret pranga vurmuþ gözlerime,
Gayrý sönmez külüm.

Umudum hançerlendi
Dilim suskunluða kilitlendi
Anahtarýný dudaklarýnda býraktým
Kumlar denizde þekillendi.

Çözemez hiç kimse gönlümdeki düðümü
Ellerin uzak bana, yoksun çünkü
Bu acý nasýl, beni býrakýp gider
Yalnýzlýk kaderimmiþ, öldüremem ölümü.

Gül kokan rüzgarlar saçlarýmý kanatýr
Ucu sivri ayrýlýk, benzimi sarartýr.
Yaðmur yaðar bulutlara,
Güneþ bile sensiz ufkumu karartýr.

Mersin - 03.04.2004
Kaynak: Aþký Unutan Adam, Sayfa 49

Hüseyin Özbay
Sosyal Medyada Paylaşın: