Radikal Rüya ve Beyaz Melek

Yokken sen niyetimde,
Ben rüya gördüm,
Mavi atlastan fonuyla
Bembeyaz bir gökyüzüydü.

Sen çok güzeldin ve bende tabii beþ parasýz,
Ayaklarým vardý, buzdandý yarýsý kalbimin,
Sen titrek bir hayat uzattýn bana,
Avuçlarýnda...

’Neredeydin bu ana dek?’ dedim,
’Neredeydin yaþam amacým,
Neredeydin?
Yanaklarýma ben görmeden,
Nasýl deðdin?’

Birden yüzün solgunlaþtý,
Ýnan o an aðlamaklý,
Sadece sarýlmak varken istediðim,
Ben yapamadým.

Ama muteberleþ diye sýrf,
Benle kal diyerekten,
Sana bir ben sunabilecekken hayatýmýn devamýnda,
Yalnýzca,
Öptüm seni.

Büyüsünü bozmaktan korkarak rüyamýn,
Öptüm seni en derin baðlýlýkla,
Öptüm seni alem-i berzah huzurunda,
Öptüm seni duam eþliðinde,
Öptüm seni, sen farkedemedin.
En ayýp þeydi bu yaptýðým aslýnda,
Býrakabildiðim solgun buse yanaðýnda.

Hafif kýzgýn, hafif utangaç,
Biraz mütebessim baktýn bana.
Ýlk kez saçlarýný açýk gördüm o an senin,
Ýlk kez saçlarýn yüzüne deðdi.
Ne kadar da yakýþmýþtý sana siyah saç,
Oysa saçlarýnýn rengini bile bilmezken ben.

Zira biz,
Nasýl tarif edecekseniz,
Radikal islamcýlar,
Çaðdaþ Müslümanlar;
Sevdiðimizin saçlarýný asla göremeyiz.
Yalnýz dualarýmýzda diler,
Rüyalarýmýzda severiz.


Selver Metin



Sosyal Medyada Paylaşın: