gün akþama dönerken içimde solmaya yüz tutmuþ hazan güllerim aðlamakta.. bilirler ki her gün batýmda içimde çýrpýnan aþk kuþlarýmýn kanatlarý bir bir kýrýlmakta.. kanat çýrpmasalar bu garipler yüreðimi nasýl sýcak tutabilirdim.. yüreðimin soðumasý demek yok olmam demekti.. bu yok oluþ topraðýn üzerime örtülmesiyle son bulacaksa ne ala.. ya bu yok oluþ, sevgilinin, istenmediðim yüreðinde asýlý kalmaksa.. ki hala gidebilmiþ deðilim tek bir nefes kadar uzaðýna.. iþte ben çoktan yok olmuþum da beynim idrak etmede özürlü.. gururum aptallaþtý kesin.. ben bu deðilim ki yüreðime boyun eðecek kadar zayýf deðilim ki ben.. hem bu yürek arsýz inçitildiðini neden inkar ediyor hala.. ve utanmadan o diye baþlayan cümleler kuruyor beynim.. gidin baþýmdan akþamý fýrsat bilip girmeyin beynime.. yazmayacaðým onu .. yazarak yaþatmadým mý .. þimdi de yazmayarak ölüme terkedeceðim.. hadi kalk þimdi en sevdiðin pastadan yap.. çilekli meyveli.. çilekli ne varsa severim.. o bilmez tabi benm ne sevdiðimi. hatýrlamaz umursamaz.. oysa ben içinde sen geçen hiç bir þeyini unutmadým..
ayþe SEVÝL 06/01/13
Sosyal Medyada Paylaşın:
ayşe sevil gece notlarım Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.