ne sevabý- ne günahý var bu aþkýn nedensiz bir göç bu anka ülkesinin masalý belki belki de sürgün ettiðim yüreðim- olabildiðince uzaða uçlarýndan eksilip eriyen asýrlara
dokuzuncu meridyen her düþ ellerin dünya döndükçe kutuplardan baþlayan kýrýlma
ve gözlerin gözlerini örttüðümde uykularýmýn üstüne kirpiklerimde üþür zaman avuçlarýný öperim sonra kanar tüm yýldýzlar turuncu sen hezarfen olursun bense rüzgâr etrafýnda
o dakika asasýna vurur acýmasýzca içimdeki tiran varlýðýný yok etmenin hükmüyle ökselenir sensiz hücrelerim ne yenilgi- ne ric’at ne de zafer nidasý atar dilim
bilirim ki yaþamak þiirdir aþka ve her ölüm arafta bir mola
nasýl bir yangýndýr ki bu külden bir güneþte yoðururum ellerini düþerim bakýþým lâl- lavdýr gülüþün
yerin en derin labirentlerinden en masum günahlarýn tozuyla savurmak için boþluða düþlerimi sarp uçurumlara týrmanýr gecelerim
cennetimin iki yüzlü melekleri sunaðýndan çýkarýp yakarlar seni hayat yerine ki sevince dirilecektik biz oysa
kadim bir yarasýn sen ne acýsý geçen- ne iyileþen suskun bir duadayým þimdi yalnýzlýkla kabuk baðladýðým
sözden ilaçlar sürsem de þiirlere incinmiþ cehennemdir yüzüm dizelerimde
"neden?" diye sormuþtun ya sevgili– neden?
/ yüRekTen
Sosyal Medyada Paylaşın:
/ yüRekTen Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.