BİR SAVAŞ GÜNLÜĞÜ

Hangi gün, hangi saat bilmiyorum

Ama insanlýðýn en sert kýþýnda,

Yalnýz küçük bir çocuk görüyorum

Diz çökmüþ topraða, sokaðýn baþýnda.

Hýçkýra hýçkýra aðlýyor,

Anlam veremiyor olanlara,

Korkudan baþka bir þey yok gözyaþýnda.

“Durun, yapmayýn” diyemiyor kimseye

Belki biraz gücü olsa,

Bir son verecek her þeye.

Sadece bir kelime zikrediyor dudaklarý

Ve sadece o kelimeye baðlý tüm umudu,

Ýnsanlýðýn bu en sert kýþýnda.

Zaten kimse durduramaz o gözyaþlarýný

Bir anne dýþýnda…


Sosyal Medyada Paylaşın:

gökaygök Åžiirleri

(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.

En Çok Okunan Şiirleri

GÖLGELER SERSEM ZAMANLAR BİR SAVAŞ GÜNLÜĞÜ