Zamanýn akýþýný seyrederken
Önemliymiþ gibi
Akrep mi kovalýyor yelkovaný?
Yelkovan mý akrebi?
Dakikalarca bunu düþünüyorum.
Belki de her cisme, her þekle,
Her silüete, her resme,
Bizi uyarlýyorum..
Þimdi de saatin içindeki
Ýki minik çubuða yakýþtýrýyorum,
Saçma sapan varlýðýmýzý..
Nasýl da uzaklar birbirlerinden ama
Her saat kavuþmadan devam etmiyorlar yollarýna.
Mutlaka bir oluyorlar,
Bütün oluyorlar,
Minnacýk bir noktada buluþuyorlar..
Elimdeki çay bardaðý mesela,
Ýçi dolu iken anlamlý deðil mi?
Ve içindeki sýcakken?
Masadaki vazo..
Çiçeksiz neye yarar?
Nasýl güzelleþir yalnýz bir camdan ibaret?
Raftaki kitaplar..
Olmasalar koca boþ bir ahþap yýðýný oda..
O da dolu iken þýk.
Duvardaki resime ne demeli?
Asýlabilir miydi çerçevesi olmasa?
Onu köþeleyip sarmasa?
Ve gel gelelim bana..
Düþünür müydüm hiç bunlarý?
Ne, nasýl, ne ile güzel diye..
Hiç düþünür müydüm,
Mutluluk benim ve benimle olsa?
Senin için þu koca sevgimle dolsa..
Ve tabii
Sýcaðý sýcaðýna..